Expositie Albert Hazeberg "Struikje"

De kunstenaar zelf aan het woord:

Ik ben Albert Hazenberg, 69 jaar, geboren in de stad Groningen, opgegroeid in Winschoten. Op mijn 28ste ging ik naar de kunstacademie Minerva in Groningen. De disciplines waren schilderen en ruimtelijke vormgeving. Docenten waren o.a. Martin Tissing en Thom Puckey. Na de academie was ik tot mijn pensioen werkzaam in de verslavingszorg. Het Groninger landschap is een inspiratie bron. Ik werk met oliepastel. Zoekend naar nieuwe wegen kwam ik drie jaar geleden uit bij een struikje aan de rand van Ten Boer.

Een onopvallend struikje, zoals er duizenden, miljoenen zijn in Nederland. Dat struikje werd mijn thema; niet langer zoekend naar mooie plekken in het landschap. Immers het struikje is er altijd, lijkt steeds hetzelfde maar is onder invloed van de jaargetijden en het weer voortdurend aan veranderingen onderhevig. Ook ik ben voortdurend aan veranderingen onderhevig. Mijn stemmingen, gedachten en gevoelens bepalen voor een groot deel hoe ik het ervaar. Dit is inmiddels een proces van ruim drie jaar. 

Door drukte van de afgelopen zomer ben ik een paar maanden niet bij het struikje geweest. En ik voel me daar schuldig over. Als ik over de weg naar Sint Annen rijd, zie ik haar staan tussen de andere struikjes. Ik groet haar even. Hoi struikje, hoe is het? Sorry ik heb het druk. Geen tijd gehad. Zelfs niet een bezoekje. En dat terwijl we in verbinding waren gekomen. Zo voelde het, het struikje was er altijd. De wandeling erheen. De aandacht. Het voelde vertrouwd. 

De omstandigheden deden er niet toe. Regen, sneeuw, warmte. Ik was erop voorbereid. Het struikje ook, 's winters ook. 's Winters liet ze haar bladeren vallen om in het voorjaar weer tot bloei te komen. Geen twijfel over mogelijk. Er waren de magische momenten. De wind, het schemerlicht, de velduilen en de haas die twee meter voor mij zat. Terwijl ik tekende.

De expositie is een mooie aanleiding om het struikje weer te gaan bezoeken. Veel kijkplezier gewenst.