Antiklimax - Leest Herzschmerz

Als je Antiklimax heet moet je natuurlijk wel verwachtingen scheppen, anders kun je mensen ook niet blij maken met een dooie mus. Daarom opent Antiklimax dit seizoen met een lezing van onze nieuwe tekst: Herzschmerz. De daadwerkelijke voorstelling is pas in februari te zien in Grand Theatre, maar wie nieuwsgierig is kan alvast een kijkje in de keuken nemen en ons ‘work-in-progress’ aanhoren. Let op: spoiler alert!

All you need is love! Tenminste, als we de eindeloze stroom romans, romcoms en lovesongs mogen geloven. Liefde belooft geluk, vervulling, zingeving… Geen wonder dat we er allemaal naar verlangen. Geef ons alsjeblieft een hoofdrol in The Notebook, Pride and Prejudice of Titanic – een verhaal waarin de liefde alles overwint (behalve een ijsberg). Maar wat is liefde werkelijk, los van die romantische clichés? Kunnen we in een wereld vol boeketromans en datingshows nog een verlangen hebben dat echt van onszelf is? En hoe laat je iemand vrij zonder diegene kwijt te raken?

In Herzschmerz probeert theatermaker Elias zijn uit elkaar vallende voorstelling – én leven – te redden. Zijn bewerking van Werther veroorzaakte grote ophef nadat een tiener zichzelf van het leven beroofde. In de nasleep daarvan nodigt hij zijn oude vriendin Lucinde uit om auditie te doen voor de rol van Lotte, Werthers onbereikbare geliefde. Het wordt een absurde reünie, die meer en meer op Goethes verhaal begint te lijken. Niet in de laatste plaats omdat ook Lucindes verloofde is meegekomen…

Wat begint als een auditie, verandert in een romantische bermudadriehoek. Ondertussen staat buiten de wereld in de fik. Is de romantiek hun redding uit de werkelijkheid? Of kan de werkelijkheid ons redden van de romantiek?

Over de maker(s) Antiklimax is een Gronings makersduo bestaande uit regisseur Koen van Seuren en David Westera. Hun hoofdpersonen zijn van de wereld vervreemd geraakte mensen, immer op zoek naar houvast, naar plot en identiteit. Hun teksten zijn nieuwe teksten; geen heropvoeringen, maar verwerkingen. Ze werken met een eigenzinnig soort taal, een eigen vorm van oprechtheid en een kenmerkende speelstijl. Antiklimax wil de verwachtingen hoog opvoeren, het onmogelijke voor mogelijk houden en verbeelden voorbij de clichés - om tenslotte tot steeds dezelfde conclusie te komen: volgende keer lukt het.

Antiklimax maakt een drieluik over romantische verlangens. Met hun kenmerkende eigenzinnigheid beginnen ze aan een theatrale zoektocht naar een escape uit het escapisme van de romantiek. Na het eerste deel, over de natuur en vrijheid, proberen ze in Herzschmerz te ontsnappen aan romantische cliché’s rond liefde, verlangen en lijden.