Uitagenda

Guilty pleasures durven wij mensen eigenlijk moeilijk te erkennen, maar Partiboi maakt het ons vrij makkelijk. Het Groningse trio maakt zulke vreselijk catchy nummertjes dat je het bijna wel leuk móet vinden. De verscheidenheid aan guilty stijlen, zoals Eurohouse en jaren 80 top 40 radio muziek worden extra versterkt door hun teksten over feest, seks en algemene goede tijden die overigens ook nog eens in 5 verschillende talen (Nederlands, Duits, Engels, Frans en Party) worden gezongen.

Sinds het debuutalbum uit 2016 is het op stil geweest op de platenmarkt, maar zijn sinds begin september terug met hun nieuwe single ‘Supertight’ die ook zeker voorbij komt tijdens hun tweede optreden in VERA!

Psych rockers **Triptides**zijn de elegante avonturiers van de nieuwste generatie West Coast psychedelica.

De band bestaat uit gitarist, toetsenist en zanger Glenn Brigman, drummer Brendan Peleo-Lazar en bassist/gitarist Stephen Burns. Vanaf 2010 maakte Brigman in de universiteitsstad Bloomington al muziek met zijn kamergenoten en vrienden in een rauwe, door Beach Boys-meet-Cleaners-From-Venus-cassette veroorzaakte waas. Na de album releases 'Psychic Summer' en 'Sun Pavilion' begon Triptides echt aan de weg te timmeren.

De verhuizing naar Los Angeles in 2018 bracht een meer verfijnd element naar voren in Triptides. 'The city of angels' bracht de band onder andere inspiratie voor een The Doors-achtige orgelsound, Stereolab-achtige bewegingen en het melodieuze van 2017’s Afterglow en 2018’s Visitors.

De live-sound van de band is gedurfd, dynamisch, en voelt als een gesynchroniseerde chaos. Triptides' platen zijn avontuurlijk, verrassend en vernieuwend. Het nieuwe Triptides album 'Alter Echoes', afkomstig van het veelgeprezen Alive Natural Sound Records, vangt het trio op hun sterkst tot nu toe en laat zien dat Triptides de grenzen van psych-rock weet blijven te verleggen.

Whipster en Avery Plains presenteren hun nieuwe gezamenlijke dubbel single ‘A song of my own rising/A perpetual Longing’.

Whipster is terug van nooit weggeweest. De band is actief sinds halverwege de jaren '90 en kende zijn hoogtijdagen rond het verschijnen van debuutplaat 'Strange' (2002) en opvolger 'Road Apple' (2005). De afgelopen jaren stond stond Whipster nog wel eens in VERA om samen met andere bands een ode te brengen aan Motörhead, Fred Cole, Black Sabbath en The Sound. Whipster bracht in 2020 samen met Avery Plains de dubbelsingle ‘A song of my own rising/A perpetual Longing’ uit op vinyl.

Avery Plains is een kwartet dat qua bezettingen aardig wat vertakkingen in de underground stamboom van Groningen vertegenwoordigt. Moonlizards, Meindert Talma, Dandruff, Sexton Creeps, Benjamin B en Audiotransparent zijn voorbeelden van bands waar de afzonderlijke leden in resideerden.

Debuutsingle 'The Gloomy Ones' zag het levenslicht op Subroutine Records, daarna volgde debuutalbum 'Avery Plains' in eigen beheer. De band werd in die tijd als een 'tienkoppig monster met het volume op 11' aangemerkt. Wat wil je ook met 4 gitaristen in de gelederen. Er is flink rondgespeeld in die periode. In 2016, Vera Groningen, volgde een support van Dinosaur Jr. waarbij  het Vera-publiek Avery Plains verkoos tot "Best Support Act" van het jaar.

Het monster dunde zichzelf uit tot een kwartet, maar de gitaarnoise is er alleen maar feller op geworden. Popsongs, exploderend in een wall of sound, onstuimig en tergend, bijna de bocht uit… In Juli 2021 kwam het nieuwste Avery Plains album 'soOn' uit, waarop de krachtige sound van de huidige formatie goed te horen is.

Saxofonist Benjamin Herman vierde een tijdje geleden zijn 50e verjaardag met de release van meerdere albums, één daarvan is Bughouse. Met dit project laat Benjamin Herman een langgekoesterde wens in vervulling gaan die zijn eerste muzikale liefdes, punk, en jazz samenvoegt. “Al jaren had ik dit plan in mijn hoofd. Ik kon alleen de juiste muzikanten niet vinden”. Na een ontmoeting met drummer Olav van den Berg (Seein’ Red, Lärm, The Marxbros) leek alles eindelijk op zijn plaats te vallen. Met de toevoeging van gitarist Reinier Baas en bassist Peter Peskens (Jungle By Night, The Mysterons) was de line-up compleet. Het resultaat zijn 20 knallende composities met een gemiddelde duur van 2 minuten.

Hoewel hij veelal bekend is als jazzmuzikant, is Benjamin als beginnend muzikant sterk beïnvloed door de DIY mentaliteit die was overgewaaid uit Engeland met punkmuziek eind jaren ‘70. “Toen ik begon met spelen, rond mijn negende, waren overal bandjes en ze persten zelf plaatjes en regelden zelf hun gigs. Dat heb ik altijd heel cool gevonden en motiveerde mij als tiener om zelf muziek te maken op mijn eigen voorwaarden.”

Een andere invloed is de jong overleden Britse saxofonist Xero Slingsby die in de jaren ’80 in Amsterdam verbleef. Een rebelse muzikant die met een hecht trio ‘s zomers vaak op straat speelde. “Zijn symbiose van free jazz en punk en de attitude waarmee hij optrad sprak mij veel meer aan dan de jazz die op radio en tv te zien was. Verder was ik als jonge muzikant zeer gecharmeerd van de swag en de stijl van John Lurie van The Lounge Lizards, een saxofonist en acteur die veel bekendheid genoot door zijn rollen in de films van Jim Jarmusch.”

Momenteel zijn Benjamin Herman en de muzikanten van Bughouse druk in de weer met het opnemen van nieuwe muziek. Het nieuwe materiaal moet in 2020 gaan verschijnen en wordt gevolgd door een tour.

Saxofonist **Benjamin Herman** vierde een tijdje geleden zijn 50e verjaardag met de release van meerdere albums, één daarvan is Bughouse. Met dit project laat Benjamin Herman een langgekoesterde wens in vervulling gaan die zijn eerste muzikale liefdes, punk, en jazz samenvoegt. “Al jaren had ik dit plan in mijn hoofd. Ik kon alleen de juiste muzikanten niet vinden”. Na een ontmoeting met drummer Olav van den Berg (Seein’ Red, Lärm, The Marxbros) leek alles eindelijk op zijn plaats te vallen. Met de toevoeging van gitarist Reinier Baas en bassist Peter Peskens (Jungle By Night, The Mysterons) was de line-up compleet. Het resultaat zijn 20 knallende composities met een gemiddelde duur van 2 minuten.

Hoewel hij veelal bekend is als jazzmuzikant, is Benjamin als beginnend muzikant sterk beïnvloed door de DIY mentaliteit die was overgewaaid uit Engeland met punkmuziek eind jaren ‘70. “Toen ik begon met spelen, rond mijn negende, waren overal bandjes en ze persten zelf plaatjes en regelden zelf hun gigs. Dat heb ik altijd heel cool gevonden en motiveerde mij als tiener om zelf muziek te maken op mijn eigen voorwaarden.”

Een andere invloed is de jong overleden Britse saxofonist Xero Slingsby die in de jaren ’80 in Amsterdam verbleef. Een rebelse muzikant die met een hecht trio ‘s zomers vaak op straat speelde. “Zijn symbiose van free jazz en punk en de attitude waarmee hij optrad sprak mij veel meer aan dan de jazz die op radio en tv te zien was. Verder was ik als jonge muzikant zeer gecharmeerd van de swag en de stijl van John Lurie van The Lounge Lizards, een saxofonist en acteur die veel bekendheid genoot door zijn rollen in de films van Jim Jarmusch.”

Momenteel zijn Benjamin Herman en de muzikanten van Bughouse druk in de weer met het opnemen van nieuwe muziek. Het nieuwe materiaal moet in 2020 gaan verschijnen en wordt gevolgd door een tour.

Canadese indierockers Kiwi Jr. bloeiden op toen ze halverwege de jaren 2010 van hun geboorteplaats Charlottetown, Prince Edward Islands naar Toronto verhuisden, waar ze hun pittige college-pop doordrenkten met de kenmerkende romantiek van de grote stad. De band nam voorbeeld aan een lijn van rammelende slacker-popacts uit de jaren '80 en '90 voor hun heldere en spannende 2019-debuut 'Football Money' en tekende bij Sub Pop voor hun tweede album 'Cooler Returns' in 2021.

Kiwi Jr. werd in 2015 opgericht door vier vrienden. Het geluid van de band was een mengeling van Pavement's snarky melodicisme het rammelen van slacker-pop uit de vorige eeuw en met teksten over huisfeesten, vreemde vrienden en landschappen in de voorsteden is er ook een vleugje humor te vinden. De band verhuisde kort na de oprichting naar Toronto en integreerde zich daar in de muziekscene. Pas in 2019 begonnen ze samen te werken met Mint Records en werd Football Money breed uitgebracht. Het jaar daarop tekenden ze het gewaardeerde indie-label Sub Pop en begonnen ze tracks uit te brengen van het aankomende  album 'Cooler Returns'. Dit album kwam in januari 2021 uit.

Subroutine 15 jaar! Dat moet gevierd worden en waar kan dat nou beter dan in VERA? Het label is immers ontstaan in Groningen en de heren (Koen en Niek) die het label mede hebben opgericht werkten destijds ook in VERA. Later zijn ze verkast naar Amsterdam en Rotterdam, omdat er daar nou eenmaal meer werkgelegenheid was.

De wortels van het label zitten nog altijd vast in de klei van Groningen en ze zullen daarom ook hier hun 15e verjaardag vieren. Ze nemen twee avonden in beslag om vier bands los te laten gaan op het VERA podium. Op donderdag: Global Charming en WOLVON. Op vrijdag: HOWRAH + Euroboy.

**Global Charming** De Subroutine-tweedaagse wordt met afgetrapt met Global Charming. Dit postpunk kwartet uit Amsterdam haalt inspiratie uit de eentonigheid van dagelijkse routines. Zoals de band zelf zegt:*'Boring is intense’*. In hun repetitieve postpunk hoor je de niet te zuipen automaatkoffie, vermoeiende kantoordagen en banaliteit van het leven zelfs terug. En zo is saaiheid... eigenlijk helemaal niet meer zo saai. De eigenzinnige gitaarmelodieën en interessante ritmes vormen de minimalistische sound van de band.

Global Charming stond in 2019 al eens in de kelder en in 2020 verscheen het debuutalbum *'Mediocre, Brutal'*.

**WOLVON** Een viering van vijftien jaar Subroutine Recs is niet compleet zonder een show van het Groningse trio **WOLVON**. Hoewel de band zich de laatste jaren in rustiger vaarwater bevindt, zijn er weinig bands zo bepalend geweest voor het label.

Al sinds die eerste EP uit 2011 verschijnt WOLVON bij Subroutine Recs en alle EPs, singles en LPs die het licht zagen, maakten golven in binnen- en buitenland. Muzikaal ontwikkelde de band zich over de jaren, van allesvernietigend noiserockmonster tot meeslepende indie rock. De laatste, bloedmooie WOLVON-single '70 days' is uit 2018, maar in de tussentijd heeft de band alweer een lading aan nieuwe songs klaarliggen, waar ze op dit moment niets anders mee kunnen doen dan ze met veel overtuiging spelen.

Het had zo mooi kunnen zijn; getekend bij droomlabel Sub Pop Records, plaatpresentatie in VERA en vervolgens je spullen pakken voor een tour langs de West Coast van de VS. Maar zoals bij vele bands, gingen daarna alle seinen op rood, de safetycar de baan op, en sta je ineens in de pits te wachten tot het noodweer voorbij is. Dat duurde allemaal een stuk langer dan verwacht, maar er gloort licht aan het einde van de tunnel, de bandenwarmers mogen er dan nu eindelijk af en het is tijd voor de herstart! En met nog steeds het prachtige album 'The Big Exercise' op zak, zullen deze Dokkumers hun speelse noisepop en post-punk over jullie uitstorten alsof er niks gebeurd is.

The Homesick, bestaande uit gitarist Elias Elgersma, bassist Jaap van der Velde en drummer Erik Woudwijk, heeft een flinke reputatie opgebouwd vanwege hun eclectische, gruizige popsongs, die beïnvloed zijn door onder meer XTC, Scott Walker en Factory Records' hoogtijdagen. Meer bekendheid kwam met de release van 'Youth Hunt' in 2017, een debuut vol met een donkere, lo-fi mix van grillige rock en behendige poppunch, uitgebracht op Subroutine Records.

Met een handvol nieuwe songs en twee topalbums op zak blaast The Homesick hun carrière nieuw leven in, en ze starten uiteraard in dé club!

Eén van de vaandeldragers van de Darkwave scene komt naar Vera. Het Turkse She Past Away pakt het beste van The Cure, Sisters Of Mercy en Clan of Xymox en combineert dit met minimalistische Turkse poëzie. Het resulteert in herkenbare dansbare, melancholische en duistere darkwave.

De basis van She Past Away gaat terug naar 2006, toen zanger/gitarist Volkan zijn eerste nummers schreef. In 2009 werd de band geformeerd en nam de debuut-EP "Kasvetli Kutlama" op. Nadat in 2012 het album "Belirdi Gece" en in 2015 "Narin Yalnızlık" werden uitgebracht, was daar in 2019 het laatste wapenfeit ‘DISKOANKSIYETE’. En alsof dat niet genoeg is komt er in mei nog een 10 year anniversary album uit, genaamd X, met 22 remixes van hun nummers.

Liefhebbers van Siouxsie, Joy Division of Soft Cell gaan hier een prachtavond aan beleven!

---

Support Deathsomnia maakt dystopische industriële punk-soundscapes die gehuld zijn in rauwe emotie. De creatieve synergie tussen de multi-instrumentalistische leden Kadri Sammel (Bedless Bones), Richard Powley (Telepathy) en Bruno Russo, en hun individuele punk-, hardcore- en electronica-achtergronden, vormen de bron voor Deathsomnia's originele sound.

Belgische loud rockers Tim Vanhamel (vocals, gitaar, keyboard, programming), Bas Remans (bas), Dave Schroyen (drums) en Aldo Struyf (gitaar, keyboard) vormen Millionaire.

Na de snaren beroerd te hebben bij Evil Superstars en dEUS bracht Tim Vanhamel in 2001 een eerste album uit met Millionaire: ‘Outside The Simian Flock’. Muse en Queens of the Stone Age outten zich als fans en namen de band mee op tour. Josh Homme, met wie Vanhamel kortstondig samenspeelde bij Eagles of Death Metal, tekende voor de productie van de tweede Millionaire-plaat, ‘Paradisiac’( 2005). Daarna maakte Tim Vanhamel met ‘Welcome To The Blue House’ (2008) een album onder eigen naam. Ook stichtte hij onder meer Broken Glass Heroes en Eat Lionsen en vervoegde hij Magnus en The Hickey Underworld. In 2017 bracht hij ‘Sciencing’ uit, wat de grote terugkeer van Millionaire werd. In 2020 volgde ‘APPLZ ≠ APPLZ’, de laatste album release van Millionaire.

In 2021 gaat Vanhamel terug de baan op met Millionaire samen met dezelfde bende muzikanten die hem ook tijdens de Sciencing tour ruggensteunde.

Het Nederlandse trio Paceshifters is niet vies van een beetje VERA; ze hebben hier namelijk het laatste decennium een hoeveelheid shows gespeeld dat niet op 1 hand te tellen is. De band heeft ons keer op keer mogen verwennen met hun alternatieve rock en sterke no-nonsense mentaliteit. De stevige maar tegelijkertijd catchy sound hebben ze weten te vinden met invloeden uit de jaren ’90 grunge.

Na 10 jaar touren door Europa en 4 albums te hebben uitgebracht vonden ze het tijd voor wat anders. Daarvoor gingen ze de studio in met Ian Clement (Wallace Vanborn) en kwamen eruit met een fris nieuw geluid.

De eerste single 'Hurdles' dat in 2020 uitkwam is een mooi voorbeeld van het nieuwe pad dat de band heeft ingeslagen; urgent, hedendaags en melodieus, maar met de wortels diep in de vertrouwde rock sounds die we van ze kennen. In 2021 releasede de band ook de singles 'Different Man' en 'Wasted Days'. Deze trekken de nieuwe Paceshifters sound door, en o wat klinkt dat lekker.

Afgelopen jaar won Paceshifters de poll voor de beste seated show in VERA.

De Nederlands-Ghanese zangeres en multi-instrumentalist Nana Effa-Bekoe studeerde aan het Jazz Conservatorium in Amsterdam en speelde vervolgens als bassist in verschillende bands waaronder Sue The Night. Ze besloot solo verder te gaan en weet ze je tegenwoordig onder haar artiestennaam ‘Nana Adjoa’ weg te laten dromen met haar soulvolle alternatieve indie. Haar warme stemgeluid zorgt voor een diepe sound met een bijna hypnotiserend effect.

Nana’s debuut EP ‘Down At The Root (Pt.1)’ uit 2017 was al prachtig en op 24 september komt haar nieuwe pareltje ‘Big Dreaming Ants’ uit, haar eerste echte album waarvan we al wat singletjes mochten snoepen eerder dit jaar. Op de plaat klinkt het al prachtig, dan kun je eigenlijk niet meer wachten om haar live mee te mogen maken. Dit wel zittend op een stoel, maar des te minder hoef je je te bekommeren om zere voeten, dus laat je lekker meeslepen door de muziek.

De Nederlands-Ghanese zangeres en multi-instrumentalist Nana Effa-Bekoe studeerde aan het Jazz Conservatorium in Amsterdam en speelde vervolgens als bassist in verschillende bands waaronder Sue The Night. Ze besloot solo verder te gaan en weet ze je tegenwoordig onder haar artiestennaam ‘Nana Adjoa’ weg te laten dromen met haar soulvolle alternatieve indie. Haar warme stemgeluid zorgt voor een diepe sound met een bijna hypnotiserend effect.

Nana’s debuut EP ‘Down At The Root (Pt.1)’ uit 2017 was al prachtig en op 24 september komt haar nieuwe pareltje ‘Big Dreaming Ants’ uit, haar eerste echte album waarvan we al wat singletjes mochten snoepen eerder dit jaar. Op de plaat klinkt het al prachtig, dan kun je eigenlijk niet meer wachten om haar live mee te mogen maken. Dit wel zittend op een stoel, maar des te minder hoef je je te bekommeren om zere voeten, dus laat je lekker meeslepen door de muziek.

Het iconische trio Plants and Animals, gevestigd in Montreal, speelt al van kinds af aan samen en verscheen in 2008 op het internationale toneel met ‘Parc Avenue’. De band heeft sindsdien een gevarieerde cult-aanhang ontwikkeld, gebouwd op de schouders van hun zelfgeproduceerde platen en hun intense liveshows.

Ze hebben hun vijfde studioalbum ‘The Jungle’ aangekondigd voor 23 oktober via Secret City Records. ‘The Jungle’ is hun kortste album tot nu toe en zeker hun meest gedurfde met acht nummers in een wereld vol ruis.

Inmiddels is de eerste single en video ‘House on Fire’ uitgebracht, een vrolijke, energieke track, die perfect lijkt te passen bij de surrealistische zomer die de wereld dit jaar beleeft.

Een blik in de Caleidoscoop van Spinvis is nooit hetzelfde. En toch weet je meteen met wie je van doen hebt. In het zweet van de festivalweide, de duisternis van de club, het pluche van het theater of de weerklank van je eigen vensterbank: zijn muziek brengt iedereen die ervoor open staat samen in hetzelfde gemoed. Een tikje melancholiek, maar hoopvol, vrij en met de blik vooruit.

Erik de Jong alias Spinvis is in twintig jaar uitgegroeid tot een van de meest eigenzinnige en veelzijdige artiesten in het Nederlandse poplandschap. Zijn succesvolle debuutalbum uit 2002 leek moeilijk op te volgen, maar toch wist hij die kwaliteit te evenaren met wondermooi-weemoedige platen als Dagen Van Gras, Dagen Van Stro (2005), Tot Ziens, Justine Keller (2011) en Trein Vuur Dageraad (2017). Ook zijn nummer 1-album 7.6.9.6. uit 2020 haalde ogenschijnlijk moeiteloos alle jaarlijstjes.

Hits ook. Denk aan: Kom Terug, Bagagedrager, Ik Wil Alleen Maar Zwemmen.

Maar Spinvis staat nooit stil: er komt altijd weer iets nieuws. Of het nu een reeks EP’s is, een punksingle, een app of een album. De creativiteit kruipt waar het niet gaan kan.

Een blik in de Caleidoscoop van Spinvis is nooit hetzelfde. En toch weet je meteen met wie je van doen hebt. In het zweet van de festivalweide, de duisternis van de club, het pluche van het theater of de weerklank van je eigen vensterbank: zijn muziek brengt iedereen die ervoor open staat samen in hetzelfde gemoed. Een tikje melancholiek, maar hoopvol, vrij en met de blik vooruit.

Erik de Jong alias Spinvis is in twintig jaar uitgegroeid tot een van de meest eigenzinnige en veelzijdige artiesten in het Nederlandse poplandschap. Zijn succesvolle debuutalbum uit 2002 leek moeilijk op te volgen, maar toch wist hij die kwaliteit te evenaren met wondermooi-weemoedige platen als Dagen Van Gras, Dagen Van Stro (2005), Tot Ziens, Justine Keller (2011) en Trein Vuur Dageraad (2017). Ook zijn nummer 1-album 7.6.9.6. uit 2020 haalde ogenschijnlijk moeiteloos alle jaarlijstjes.

Hits ook. Denk aan: Kom Terug, Bagagedrager, Ik Wil Alleen Maar Zwemmen.

Maar Spinvis staat nooit stil: er komt altijd weer iets nieuws. Of het nu een reeks EP’s is, een punksingle, een app of een album. De creativiteit kruipt waar het niet gaan kan.

In 1999 besloot **King Khan** de wereld te verrijken met een waar muzikaal fenomeen. Met zijn acht man sterke band **The Shrines** is dat ontzettend goed gelukt. Samen met Khan gaan zij met hun extreem hyperseksuele garage 'gospel' al aardig wat jaartjes rond de wereld. Bekend staan ze om hun entertainende live-shows, een muzikale extase als deze heeft de wereld sinds de dagen van Ike & Tina Turner niet meer meegemaakt.

De invloeden zijn op één hand niet te tellen, hun complexe sound bevat elementen die variëren van garage rock, psychedelische soul tot Krautrock. Zelf omschrijven ze het beter dan wie dan ook: "Imagine Roky Erickson backed by the Sun Ra Arkestra or Wilson Pickett leading The Velvet Underground..."

Vanaf het eerste album 'Three Hairs & You’re Mine' uit 2002, heeft de band zichzelf alsmaar opnieuw weten uit te vinden. De charismatische frontman weet met behulp van The Shrines zijn bizarre verhalen en legendes als geen ander te verkondigen. King Khan & The Shrines speelden talloze festivals en concertzalen en werden daarnaast door Lou Reed en Laurie Anderson uitgenodigd om op te treden tijdens het Vivid Festival in 2010 in Sydney.

"If musical salvation is what you need, if your soul is searching for true absolution, look no further...."

Na in 2020 tijdens Jagersonic in VERA te hebben gespeeld keert het vierkoppige rockfenomeen SLOPER terug naar de MainStage.

Drummer Cesar Zuiderwijk (Golden Earring) en collega Mario Goossens (Triggerfinger) waren al langer onder de indruk van elkaar en ronselden de Britse gitarist-met-zijn-gouden-stem Peter Shoulder (Winterville, The Union en Silverthorne) en sessiegitarist Fabio Canini uit Belgisch Limburg om samen dit muzikaal deconstructiebedrijf op te richten.

Het viertal ging meteen aan de slag met een heavy classic rocksound, die dankzij het unieke geluid van twee drums en de stem van Shoulder heel erg opvalt. Classic stuff met een moderne, onweerstaanbare sound. Verwacht stevige riffs, vette drums en misschien wel het belangrijkste: decibels. Want soms is het simpel: Rock’n'Roll is er om plezier te maken, om lekker los te gaan en te genieten van riffs en roffels.

Na een optreden in de 'VERA op Noorderzon' container en een headline show in de grote zaal keert Pip Blom terug naar VERA.

Het Amsterdamse Indiepop kwartet heeft sinds hun laatste VERA-show in september 2019 zeker niet stilgezeten. Zo bracht de band in 2020 de deluxe versie van hun album 'Boat' uit, waar twee nieuwe, te gekke bonus tracks op te beluisteren zijn. De single 'Come Home', released in 2018, heeft haar publiek gevonden op Netflix, waar dit nummer gefeatured is in de nieuwe serie 'Fate, the Winx Saga'. Verder heeft Pip 'Pip Blom Backstage', een online community waar fans en supporters van de band niet alleen een kijkje achter de schermen kunnen nemen, maar ook coole extra's kunnen ontvangen het leven in geroepen. Dit alles lijkt pas het begin van de carrière van Pip Blom. Zelfs de Brexit heeft het succes van de band bij onze Engelse buren, waar ze al meer dan tien tours achter de rug hebben, niet weten aan te tasten.

Na een prachtig optreden vorig jaar mei (met een zeer verdienstelijke top 20 - notering in de Poll ter gevolg) komt de Canadese singer-songwriter Kaia Kater terug naar Vera. Vooralsnog met haar laatste album 'Grenades' op zak, maar er komt nieuw werk aan, waarvan je ongetwijfeld veel langs zult horen komen.

Kaia Kater groeide op tussen twee muzikale werelden. Haar familie was diep geworteld in de folkmuziek maar zelf bracht ze veel tijd door in West Virginia waar ze in aanraking kwam met ‘Appalachian music’. Kenmerkend voor deze stroming zijn de banjo als hoofdinstrument, gemixt met Schotse en Afrikaanse invloeden. Geïnspireerd door verschillende plekken weet Kaia Katers zo gezegd een uitzonderlijk geluid te produceren dat zowel modern als klassiek klinkt.

Op haar laatste album ‘Grenades’ is Kaia Kater een andere weg ingeslagen, waarbij ze put uit nieuwe sounds en muziekstijlen. Haar virtuoze banjo techniek, diepe stem en indrukwekkend mooie liedjes zijn ook niet onopgemerkt gebleven in de rest van de wereld.

Anne Soldaat is al meer dan 30 jaar actief als songwriter, zanger en gitarist. Hij maakte in die hoedanigheid meer dan 15 jaar deel uit van de popband Daryll-Ann. Na acht albums en vele optredens in binnen- en buitenland, ging de band in 2004 uit elkaar. Soldaat maakte in de daaropvolgende jaren (2007 - 2015) vier soloalbums en speelde in diverse andere bands (o.a. Tim Knol, Clean Pete). Ook maakte hij muziek bij films, reclames en een dansvoorstelling.

Op 9 juli verschijnt zijn nieuwe album 'Facts & Fears'. De plaat is een heuse "return to form", zoals men dat soms zo mooi zegt. Anne nam de plaat op met Pablo van de Poel van DeWolff. Een ware "match made in heaven". Zijn eerste ultracatchy single You’re Hard To Find is reeds uit en laat maar weer eens zien waar Anne Soldaat allemaal toe in staat is.

In 2016 leert Nederland **Lucas Hamming** kennen als één van de grote talenten uit het tv-programma De Beste Singer-Songwriter. Daarna gaat het snel: hij wordt samen met zijn band de ‘huisband’ van DWDD en is vanaf dan niet weg te slaan van nationale radio en tv. Hamming staat op Pinkpop, speelt een uitverkochte Paradiso-show en brengt in 3 jaar tijd 2 albums uit.

Na een ‘theater-tussenjaar’ als o.a. Johnny in All Stars, Judas in The Passion, de rockopera Tommy met zijn band in het Concertgebouw en ook nog zijn winst van het enorm populaire programma Maestro, keert Lucas weer terug naar zijn muziek. Dat kan niemand zijn ontgaan, want  met de release van de track ‘Falling’, die gelijk werd gebombardeerd tot Radio 2 "Top Song" en 538 "Harde Schijf", is Lucas helemaal terug.

In het najaar van 2021 komt het nieuwe Lucas Hamming album 'POSTPONED' uit. Deze release wordt gevolgd door een clubtour, waarbij ook VERA op de planning staat. 

Claw Boys Claw keert terug in VERA, op een nieuw label en met nieuwe muziek!

De rauwe gitaarrockers zijn bepaald geen vreemden in de club. Na het spelen van hun eerste show hier, in 1984, is de band vele malen teruggekomen.

Claw Boys Claw heeft de afgelopen jaren duidelijk gemaakt dat het maar niet wil lukken om verzadigd te raken. Ook is het al sinds het begin duidelijk dat de band niet binnen een bepaalde stijl past. Ze lappen muzikale wetten aan hun laars en overstijgen genres door te weigeren zich te conformeren aan de regels die erbij horen. Sterker nog, ze spelen er dwars doorheen. Luister maar naar de nieuwe single 'The Stone Trembles'. John, Peter, Marcus en Jeroen laten hierop horen dat ze niet alleen tot hun recht komen als beste Nederlandse liveband, maar dat ze het vuur dat in ze raast ook in de studio weten vast te leggen. Je hoort dat Claw Boys Claw in de huidige en langst bestaande bezetting steeds hechter is geworden. En… frontman Peter te Bos zingt beter dan ooit.

'The Stone Trembles' is de eerste single die uitkomt via Excelsior Recordings en zal zeker niet de laatste zijn. Meer muziek volgt en in het najaar verschijnt er een album. Daarna gaat de band doen wat ze al bijna veertig jaar als allerbeste doen: optreden. En bij die live-shows wordt VERA natuurlijk niet overgeslagen.

Claw Boys Claw maakt al jarenlang een afwisselende mix van rauwe, vuige, lyrische en psychedelische rock. Peter te Bos en John Cameron vormen sinds 1983 de spil van de band. Jeroen Kleijn en bassist Marcus Bruystens maken de bezetting compleet.