Uitagenda

DINGETJES is een serie beeldhouwwerkjes die met gezonde zelfspot de ruimte opvrolijkt. Zoals bijna al het werk van Suzanne Bodde hebben ze afdankertjes als vertrekpunt. Deze komen meestal uit van één van haar vorige creaties:

“Ik breek al mijn beeldhouwwerken en installaties na verloop van tijd weer af. Na de deconstructie van het werk In Here was de vloer van mijn atelier bezaaid met stukjes pur-schuim. Een heleboel nietszeggende karakterloze non-vormen, klaar om in de prullenbak te verdwijnen. Op een moment van verveling (ik moest al heel lang mijn atelier opruimen), raapte ik een paar stukjes op en bekeek ze met frisse ogen. Ik begon ermee te spelen, voegde klei, tape, spijkers, saté-prikkers, stukjes touw, aluminiumfolie, takjes en houten plankjes toe. Het was alsof ik zandkastelen aan het bouwen was. Als een kind maakte ik de constructies en had daarmee de grootste lol.”

DINGETJES is t/m 16 februari te zien in de Portiersloge.

Voor de jaarlijkse 'jong talent' expositie heeft Artphy 18 pas afgestudeerde kunstenaars uit binnen- en buitenland geselecteerd. Zij tonen werk in een mix van beeldende disciplines.

Het zijn: 

Pauline Jonker, Sigrid Koster, Theresa Forthaus, Sunna Svavarsdóttir, Suzanne Plomp, Nils Addink, Linnea Frandsen, Annï Mertens, Aliaksandra Puhachova, Kamilė Česnavičiūtė, Margot Domart, Robin Speijer, Stephanie Rizaj, Tom van Veen, Maarten Fijan, Maria Klaassen-Andrianaova, Jeroen Schokkin en Amy Meijer.

Ook in het nieuwe jaar nodigt Henk Kraayenzank weer collega’s uit voor een gezamenlijke tentoonstelling in zijn atelier aan de Visserstraat in Groningen. Het elfde seizoen van deze serie Gasten opent op 11 januari met een tentoonstelling van de Groningse kunstenares Bianca van Schaik.  

Voor deze tentoonstelling heeft Van Schaik een keuze gemaakt uit haar werk van het afgelopen jaar: een grote hoeveelheid kleine, kleurrijke, abstracte acrylverfschilderijen, gelijmd op paneel. Zij werkt heel direct en intuïtief, experimenterend met kwasten en scherpere hulpmiddelen.

Al het werk heeft hetzelfde formaat, maar doordat Van Schaik steeds weer het experiment opzoekt, zie je een scala aan onverwachte composities, sferen en verfijnde kleurstellingen ontstaan, waarbij ze voortdurend zoekt naar een evenwicht tussen de zichtbare transparantie van de direct gezette grotere bewegingen en de fijne streken en structuren.

Zoals gebruikelijk bij de tentoonstellingsserie Gasten is elke expositie een ontmoeting tussen het werk van de gast en de gastheer. In dit geval misschien wel tussen twee uitersten: het handschrift, de kleur en beweging in het werk van Van Schaik tegenover de gelaagde assemblages en bedachtzame spontaniteit in dat van gastheer Henk Kraayenzank.

De tentoonstelling is te zien vanaf 11 januari tot en met 16 februari.

Elke zaterdag en zondag van 13:00 tot 17:30 uur en op afspraak: 050-3135798.

Een groepsexpositie waarin niet alles menselijk is, maar soms ook wat bovennatuurlijk. Met Oskar Nilsson, Georg Óskar en Nick Renshaw.

Niets is wat het lijkt bij Oskar Nilsson (Zweden). De nieuwste werken op papier van zijn deels een stuk luchtiger van toon dan zijn eerdere werk. Geen donkere bossen meer, maar vrolijke landschappen met gekleurde bloemen. Maar ze worden wel vastgehouden door een smurf in een grafkist.

Van Georg Oskár (IJsland) toont galerie with tsjalling: een aantal schilderijen die eerder niet in Europa te zien waren. Daarin is als altijd zijn eigenzinnige stijl en beeldtaal niet vanzelfsprekend, maar wel trefzeker. De personen in de werken zijn belangrijk. Ze representeren namelijk niet alleen hun fysieke vorm, maar willen ook gedachten en ervaringen weergeven.

Nick Renshaw (Verenigd Koninkrijk) woont en werkt afwisselend in Nederland en China aan zijn oeuvre van voornamelijk keramische sculpturen. Zijn werk is beïnvloed door de verschillende culturele identiteiten waarmee hij door de jaren heen geconfronteerd is. Zijn beelden zijn vrijwel altijd eenvoudige figuren die uit verschillende materialen, zoals porselein, aardewerk, brons of aluminium zijn opgebouwd, en waarvan de huid van geglazuurde en niet-geglazuurde delen een belangrijke rol speelt. We tonen een aantal nieuwe en oudere beelden.

In 2017 is Luuk Wilmering gestart met het project In the mountains (or: The importance of wandering).

In dit project verkent hij de grenzen tussen ‘dwalen' en 'verdwalen'. Een ‘niemandsland’ waarin je je eigen opvattingen kunt heroverwegen en nieuwe inzichten kunt opdoen. In the mountains is een fictieve reis waarin er een spel wordt gespeeld met fantasie versus realiteit, met hoop en troost versus pragmatisme. Het is een reis zonder doel of bestemming. 

In Blok C toont Wilmering panoramische collages, unieke kunstenaarsboeken, diorama’s, schilderijen en objecten. 

Draadjesvlees is de nieuwe expositie in De Kelder bij VRIJDAG. De expositie toont werk van Janneke Vlieg en Annemiek Jipping, twee kunstenaars die elkaar tot de expositie nog niet kenden maar van wie het werk heel mooi op elkaar aansluit.

De pentekeningen van Janneke Vlieg zijn stille getuigenissen van een zich ontrafelende levensdraad. Een zoektocht naar verbinding en authenticiteit. Een rauwe en pure beeldreis door haar dagelijkse leven. Het ruimtelijk werk van Annemiek Jipping is grillig, organisch, met een randje verval maar vol leven en beweging. De beelden worden langzaamaan gevormd en gemaakt van lichte materialen.

Draadjesvlees opent op vrijdag 10 januari om 17.00 uur, maar vanaf 13 december gaan de kunstenaars alvast nieuwe kunstwerken maken in De Kelder. Op 16, 17 en 19 december en op 6, 7 en 9 januari ben je van harte welkom om de kunstenaars te ontmoeten. Ze zijn dan van 13.00 tot 16.00 in De Kelder aan het werk. Let op: tussen 20 december 2019 en 6 januari 2020 is VRIJDAG gesloten.

Janneke Vlieg

De pentekeningen van Janneke Vlieg zijn stille getuigenissen van een zich ontrafelende levensdraad. Een zoektocht naar verbinding en authenticiteit. Een rauwe en pure beeldreis door haar dagelijkse leven.

Annemiek Jipping

Annemiek Jipping (Emmen, 1964) is autodidact kunstenaar. Haar ruimtelijk werk maakt ze al zoekende en uitproberend, zowel qua techniek en materiaal als idee en emotie. Daardoor groeien de beelden langzaam naar hun uiteindelijke logische vorm. De beelden zijn organisch en vol leven en beweging, al blijft het steeds suggestief. Verval en leven zijn het belangrijkste thema, en hierin komen de natuur, milieuproblematiek en menselijk leven als vanzelf naar voren. Annemiek gebruikt voornamelijk lichte materialen, zoals ijzerdraad, hout, karton, papier en oud textiel.