Stationshal Hoofdstation
De centrale hal van het Centraal Station van Groningen ademt een sfeer van meer dan een eeuw geleden: het metselwerk in vlechtwerken van rode, gele en zwarte stenen, een hoge smeedijzeren lantaarn en de teksten boven de doorgangen.
Neem alvast een kijkje
In de haast van het dagelijks leven zijn we geneigd om van hot naar her te rennen en vergeten we schoonheid te zien in dingen die je ‘toch wel kent.’ Kijk eens omhoog. De kleurrijke bloemmotieven en architectonische elementen aan het plafond zijn gemaakt van papier-maché. Deze techniek was vroeger niet ongebruikelijk vanwege de lage kosten en het lichte gewicht. Wel is de toepassing op zo grote schaal bijzonder. Daarnaast is de hal een zogenaamde ‘salle des pas perdus’, letterlijk een ‘zaal waarin voetstappen verloren gaan’. De Groninger kunstenaar F.H. Bach (destijds docent aan kunstacademie Minerva) verwijst hiermee niet alleen naar de akoestiek, maar ook naar de functie van de hal. Een wachtruimte waarin mensen rondwandelen om de tijd te doden en min of meer nutteloos hun voeten verplaatsen.