De Tweeling

In 1990 bestond de stad Groningen 950 jaar. Ter ere hiervan werd er langs iedere hoofdtoegangsweg van de stad een eigentijdse stadspoort geplaatst. Architect Daniel Libeskind ontwikkelde deze stadspoorten. Stadsmarkering S03 aan de Rozenburglaan is een woud van scheef staande palen met een wig van ongeveer acht meter hoog. Het kunstwerk stelt een opengeslagen boek voor met schilderingen van fragmenten uit de geschiedenis. De kunstenaar wil hiermee uitdrukken dat de geschiedenis van de stad door haar eigen inwoners wordt geschreven. De schilderingen op het werk zijn gemaakt door Groningse kunstenaars.                 

Langs het water, in een groenstrook bij de Boerhavelaan zijn drie kleine huiskamers gebouwd. Compleet met lampen, bank, een tafel en zelfs sloffen. De huiskamers zijn bedacht door kunstenaar Lena van der Wal. Ze wilde hiermee huiselijke ontmoetingsplekken creëren, zodat buurtbewoners op straat bij elkaar op visite kunnen gaan. Van der Wal kreeg de opdracht voor dit kunstwerk van de Groninger woningbouwcorporaties De Huismeesters en Nijestee. Zij wilden iets terug doen voor de bewoners van het zuidwestkwadrant in de wijk Corpus den Hoorn ter compensatie van de overlast tijdens een ingrijpende wijkvernieuwing. 

Midden in de vijver voor het Duisenberggebouw op het Zernikecomplex staat de contourlijn van een enorme mensfiguur. Het beeld is zes meter hoog en gemaakt van roestvast staal. Binnen de omtrek van het beeld spuit een krachtige fontein water omhoog, waardoor gedeelten van de figuur nauwelijks te zien zijn. De waterstraal reikt tot boven aan de schouder om dan in een dichte nevel uiteen te vallen. De titel van het beeld verwijst naar 'iets dat verandert en toch hetzelfde blijft'. The changing same verbeeldt het onderzoek binnen de faculteit Ruimtelijke Wetenschappen. Het water van de fontein is volgens de kunstenaars Maree Blok en Bas Lugthart de ruggengraat van de mensfiguur en is een metafoor voor het vermogen van de mens zichzelf en zijn omgeving steeds weer te veranderen, zonder zichzelf te verliezen.

In 1990 bestond de stad Groningen 950 jaar. Ter ere hiervan werd er langs iedere hoofdtoegangsweg van de stad een eigentijdse stadspoort geplaatst. Architect Daniel Libeskind ontwikkelde deze stadspoorten. Stadsmarkering S02 stelt een opengeslagen boek voor en is gemaakt door kunstenaar Akira Asada. Eén pagina is gemaakt van glas en metaal, de andere pagina van steen met daarop de tekst ‘onvoltooid toekomstige tijd’. Het was de bedoeling dat er via monitoren vierentwintig uur per dag nieuws geprojecteerd zou worden op het kunstwerk. Helaas werkte de techniek hiervoor niet.