Kunstpunt

''Ons omgekeerde logo zegt het eigenlijk al: kijk eens op een andere manier naar kunst en naar de wereld'', zegt Ansjelly. Dat is één van de missies van Kunstpunt, voorheen CBK. En ze doen er een hoop voor. Van opdrachten geven voor kunst in de publieke ruimte en het stimuleren van (startende) kunstenaars tot het uitlenen en verkopen van kunst. Uit de gemeentelijke collectie, maar ook rechtstreeks uit het atelier van kunstenaars. Maar ze laten de jeugd ook kennismaken met kunst door middel van educatie. Het toegankelijk maken, op wat voor manier dan ook. De onmisbare schakel tussen publiek en kunst. Een knooppunt.

Voor sommige mensen lijkt kunst een ver-van-mijn-bed-show. Maar dat is het niet. Je kan er namelijk op alle manieren mee omgaan. Kijken levert je het meeste op. En sterker nog: je hoeft het niet eens echt te begrijpen om het te kunnen waarderen. ''Je kunt ook simpelweg iets mooi vinden vanwege de kleuren. Of de lijnen. Iedereen reageert er anders op.'' En dat mag. Want kunst is van en voor ons allemaal. ''Iedereen komt met kunst in aanraking, ook al ben je er niet mee bezig. Loop maar eens een rondje door de stad en kijk om je heen. Kunst is overal.'' Door middel van onder meer een postercampagne en een kunstroute door het centrum maakt Kunstpunt beeldende kunst toegankelijk en zichtbaar. Van de Papengang tot aan de Hoekstraat. In de vorm van een muurschildering, een beeldhouwwerk of grafisch genot. Op plekken waar je het soms niet verwacht. Voor ieder oog is overal wat moois te zien. Liefhebber of leek, jong of oud: kunst raakt ons allemaal.

En wat is de beste plek om kunst toegankelijker te maken dan de openbare ruimte? Voorbij de ateliers en galerieën is er dus ook veel te zien. Elke keer als Ansjelly door de stad loopt, wordt haar blik weer door iets nieuws gevangen. ''Groningen is zo'n type stad die nooit stil staat, altijd in ontwikkeling is. Met de blik op de toekomst zonder het verleden te vergeten.'' Haar favoriete kunstwerk is er eentje die je misschien niet zo snel zou verwachten. Waar je wellicht zo voorbij zou lopen. Zegt de bronzen deur, ook wel 'Het Portaal' genoemd, aan het begin van de Folkingestraat je iets?

Het lijkt simpelweg op een oude deur zonder ruimte erachter, maar het is veel meer dan dat. Tot 1942 was de Folkingestraat het centrum van de Joodse buurt, totdat velen van hen werden afgevoerd. ''De deur kan niet open en heeft geen deurklink. Een kunstsymbool voor het afsluiten van de Joodse geschiedenis in de buurt. Ik krijg er elke keer nog kippenvel van als ik er langs loop. Soms is de context van kunst net zo belangrijk als het esthetische.'' En dat is wat kunst met je kan doen. Laten nadenken. Vragen stellen. Verwonderen.

Ooit verhuisde ze bijna eens naar Amsterdam, maar ook voor Ansjelly gaat er niets boven Groningen. ''Toen ik daar rondliep kreeg ik gelijk heimwee naar Groningen'', lacht ze. Haar thuis, een plek waar er iets te ontdekken valt. ''Een fijne stad met alles binnen handbereik. Een stad die bruist, bloeit en groeit. Altijd in ontwikkeling en met oog voor kunst en cultuur.'' Ze begeeft zich dan ook graag in het centrum. Beginnen doet ze in de Folkingestraat, haar favoriete plek. Natuurlijk niet alleen vanwege 'Het Portaal', maar vooral vanwege de sfeer die de gemoedelijke straat ademt. ''De afwisselende, ambachtelijke winkels trekken me altijd aan. Maar ook de geuren, kleuren en de mensen.''

Aan het einde slaat ze rechtsaf en steekt ze de Grote Markt en de Vismarkt over. Op naar het Forum. ''Een echte toevoeging voor de stad. Het futuristische ontwerp heeft wat extra's, geeft de stad allure. Nadat mijn dochter een nieuw boek heeft uitgezocht in de bibliotheek genieten we vaak samen boven nog even van het uitzicht.'' En natuurlijk mag de Suikertuin niet ontbreken. Een creatieve broedplaats. ''Veel intitiatieven op het gebied van muziek, eten en ook kunst. Heel inspirerend. Dit zijn de plekken die je een bijzonder gevoel geven.''